Zegama-Aizkorri

Zapatuen, goizeti altzata ta lanean ordu batzuk inde ostean, Maju ta ni Zegamarantza goaz, berton iteko 42 km dekozan maratoia, Zegama-Aizkorri.



Ailegau ta dana preparau ostean, herriko plaza batera eroaten gaitu gps-ak. Eleizaren aurrean hasten da maratoia. Hasi ta berehala igoten aldatzak, ta ez edozein, beran altuera hartuten dauen aldapa.

Motorrak berotute helduten garez menditxo horren gainera, gurutze handi bategaz apaindute. Zeharren iten doguz metro batzuk, baia atseden hartu baino lehenau, barriz be gorantza... ta oingoan zuhaitzez beteko lekutik. Han ikusten dogu saltoka orein bat, gugandik ihesi.

Aurrerantza botata, andamioz beteriko burdinezko estrukturak ikusten doguz, han ikusten dan ikuspegia apurtuten dabelarik, ehiztarien asuntue dala pentsa leike. Pena bat...

Ez doguz aldapak uzten. Gorantza in ostean, beherantza barriro, ta oingoan Zegamako punta baten dauen Aratz-Aizkorriko parke naturaleko sarrerara helduten garez. Han be, sartu orduko, aldapa gora goaz, zuhaitz artetik. Igo ostean, zaldien artean lautada baten sartuten garez. Sasi asko ta bedartza dauelez, horiz pintatutako maratoiko markak ikustea asko kostaten dazku, ta batzutan bidean atzera bueltatea suertaten da.

Erreka alboko bide batera jaizten garez. GPS-ak diolez, metro batzuren ostean hasten da Aratzeko tontorrara helduteko aldatza. Gogorra, luzea ta danatarik deko: Zuhaitz berdeak hasikeran, errekaren seinale, gorantz botata zuhaitz lehorrak, bedartza ta sasiak. Gorago, jauzitako hostoz beteriko bidetatik, arrokaz beteriko bidetatik ibilten, tontorra izen al dan lekure helduten garez. Ez dau zuhaitzik, arrokak bakarrik. Han dau bai tontorra. Azpian, vivac bat. Berton ezkutatuten garez haizetik, gogotsu dabil joten ta. 2 bikote helduten direz gailurrera, Aizkorrira heldu direzela pentsaten dabe, baia ez, galdu in direz, ta GPS bat deke, baia alperrik.

Aizkorriko bidea zein dan haureri esan ostean, Maju ta ni beherantz goaz, Aizkorrira.

Basotartean sartuten garez, ardi piloa albo batera utzi ta apurke-apurke Aizkorriko mendilerrorantza goaz. Bidean, erromatarren bide batetik jaizten garez, harriz beteta.
Kobazulo baten be sartuten garez, ta berton barruen ermita bat dau.

Kobaluzoan beste puntatik urtetan garezenen, bailara osoko irudi ikusgarria ikusten da.

Bidean aurrera, jenteantzako bidetik aldendu iten garez ta artzaien borda baterako bidetik goaz Maju ta ni. Handik gitxire, gorantza doan bidea hartuten dogu.

Bidea aldapatsue iten da ta inklinazino nahiko gogorra deko, beraz trankil antzean hartu behar. Beherantza doan talde bategaz topaten garez, haurek pasau ostean, barreak entzuten doguz, behera aditu ta neska batek eperdikoa hartu dauela... gurean halakoak tragoa pagatea dakar...

Ia goien, ahuntzekaz topaten garez, ta Maju sokagaz amarrauta daroatelako eskerrak, ezpabere korrikan ikusten naz naure burua Majun atzean. Handik jada, Aizkorriko tontorran dauen aterpetxea ta ermita ikusten direz, beraz, ia goian gauz.

Jentea dau tontorrean, zeozer jan ta edaten ta deskantzue hartuten.

Maju amarrau, ure emon ta buzoira noa argazki batzuk atarateko.

Aizkorriko buzoia ta Anbotokoa oso antzekoak direz, aizkorak biek be.

Hori inde ostean, bidean aurrera, ondino kilometroak lotuten direz ta.

Metro batzuk jaitsi ostean, barriro igotea tokaten da, oingoan, Aketegi ta Aitzuriko tontorrak zapalduteko. Lehenengoak baserritxo baten antzeko buzoia deko ta bigarrenak, Euskal Autonomi Erkidegoko mendirik altuenak, Aitzurik, danboril bat deko buzoi moduen.

Aitzuritik jaitsi ta ardi mordo bat alde batera utzite aldapa handiko tontor batera helduten garez, ta han hasten da jaitsiera Urbiako zelaietaraino. Azkar goaz beherantza, jente asko atzean uzten dogularik...

Urbian, bailaran zehar ta txabola ta aterpe tartetatik, 2-3 km-ko ibilibidea iten dogu. Zelai handi ta zabalak direz, ardiekaz beterik, ta Maju amarrauta eroan behar dot. Zuhaitzen gereizpetan itzunduten dazte Maju, nekatute. Horren seinale, ta zeharreko txango hau amaituten dabilela, taberna albotik pasaten garezela aprobetxatuz, Maju amarrau iten dot gereizpetan daun banku baten ta ure emoten dotzet han berton daun iturri batetik ta beran 3 kantinplorak beteten dotaz uregaz, gerorako.

Nik be ure edan ta nire hiru kantinplorak beteten dotaz bardintzu. GPS-ko pilak aldatu iten dotez agortute dauzelako, ta aurrean zelau perfile dekogun kontsultaten dot. Barriz be, taberna dauen 1000 metrotik Andraitz izena dekon mendi baten ia tontorrera heldu behar garez, 1400 metroko altuerara, ta han hasten da Zegamarako jaitsiera.

Majuk deskantzue hartu ostean, ia ordu bat, gorantza goaz barriro, marka horiak jarraituz. Andraitzko tontorreko buzoia ez dogu zapalduten, baia oso gertu lotuten garez. Handik beherantza da orain bidea.

Azkarrago goaz, une askotan korrikan, Maju atzetik. 1400 metroko altueratik 900 metrora azkar goaz, baia holan jarraituko daule bideak pentsetan dogunen, barriro be aldapa gorantza, ia 1150 metroko altuerara igo behar dogu barriz be. Baso bat zeharkatu ostean, beheranzko bidea dator.

Beherantz azkar antzean goaz, korrikan une askotan. Atzean, nondik datozen ez dakigun BTT iten daben 7 pertsona datoz, bidean uzten dotzegu ta aurrera goaz. Ondino be, ta ez pentsau arren, kilometro batzuk dauz Zegamara heldu aurretik, baia ia danak direz beherantza. Halan ta guztiz badauz 20 metro inguruko aldapa batzuk, gora-beherak...

Zegamara helduten garez apurke-apurke, etxe tartetik. Halau baten, lehen martxa hasi garezan aldapa ikusten dogu, Zegamako beste puntan.

Furgonara heldu, zeozer edan Majuk ta nik, aldatu arropa ta bueltako bidea hasten dogu, Laukizerantz. Maju kantsauta dau... merezi izen dau, leku oso politek, ta gogorra, baia oso gusture...