IPUINAK

---

 DBH 3n, ipunak hasieratik planifikatzen, pausu guztiak txukun egiten ibili ginen eta bukaeran bakoitzak ipuin bat idatzi genuen plangintza on baten ondoren.

 

Uxue:

 ASTEBURU PASA AIZKORRIN

I

Neska mutil kuadrila bat, ostiral arratsaldean aspertuta daude eta aste-bukaerarako planen bat egin nahi dute. Hasiera batean, kontzertu batera zihoazen baina bertan behera gelditu zen Covid-19arengatik. Orduan, beste plan-enbaten bila hasi ziren baina ez ziren ados jartzen. Kuadrila oso abenturazalea denez, akziozko edo zerbaiten bila zebiltzan. Bat batean, Martineri ideia bat burutu zitzaion. Bere familiak, txabola txiki bat dauka Aizkorrin, Martin txikia zenean gurasoekin askotan joaten bahitzen perretxikoak biltzera. Martinek ideia azaldutakoan, Xabat poz-pozik jarri zen mendira joatea maite duelako. Baina Maria, Antton eta Juneri ez zitzaien oso plan ona iruditu. Berdurra ematen zieten Aizkorrin bakarrik egotea asteburu guztia. Maialen neska saltsera denez, animatu zen. Hasierako plana kontzertu batera joatea zenez Joaneseri zere bururatu zitzaion:

 

-Aizu Markel, zuri abestea asko gustatzen zaizu eta abesti txikiren bat badaukazu. Zergatik ez dugu geuk geure boz-gailua eta eramaten?-esan zuen Joanesek.

 

-Niregatik bai! Boz-gailuak eta nire esku.-esan zuen Markelek.

 

-Markel musikazalea da eta ahots polita duenez duela gutxi abesti batzuk ateratzen hasi zen eta ez zeuden bat ere gaizki, esan dezakegu artista txiki bat daukagula kuadrilan jajajaja!

 

Mari, Antton eta Junek zalantzak zeuzkaten baina azkenean guztien artean sinestaraztea lortu zuten. 

----------------------------------------------------------------------------------------------------

 

II

Etxera iritxi nintzenean, amari aste bukaerako genuen plana azaldu nion. Bozgailuak eta beste gauza batzuk prestatzen hasi nintzen. Gurasoi plan ona iruditu zitzaien izan ere mendian aire librean egonez lasai egoteko aukera daukagu. Bapatean, June hots egin ziten:

 

-Kaixo Markel-esan zuen Junek.

 

-Kaixo June, zer behar duzu?-esan zuen Markelek.

 

-Zera, amari ez zaio bat ere gustatu mendira joateko plana, arriskutsua iruditzen zaio. Zure ama eta nirea lagunak direnez, hitzegin ahal dezakezu zurearekin nire ama konbentzitzeko?-eskatu zion Mariak Markeleri.

-Noski baietz! Horrela pertsona gehiago Aizkorrira joateko-erantzun zion Markelek.Amarekin hitzegin eta segituan jaso nuen Juneren mezu bat eskerrak emanez.

 

Junerekin hitzegiten bukatzezeaz, kuadrilako WhatsAppean idatzi zuen bakoitzaren abesti gustukoen zerrenda egiteko eskatzen, musika prest edukitzeko astebukaerarako.

 

Larunbat goiza iritsi eta denak prest zeuden berailen motxilekin arratsaldea iristeko gogoz. 16:00etan zeuden geldituta herriko plazan. Ordua iritsi, eta bertan elkartu ziren denak; Markel bete-bete eginda iritsi zen, motxila, bozgailuak… Denak elkartu eta eroskira joan ziren janaria eta erostera astebukaerarako. Mendirantz abiatu eta bi taldetan banatuz bukatu genuen. Aurrean zijoazten Markel eta beste batzuk txabolara azkar iristeko. Eta atzean beste batzuk zijoazten musikarekin lasai-lasai. Aurrean zijoaztenak txabolara iritsi eta kanpin dendak prestatzen hasi ziren. Denbora pasa eta atzean zijoztenak ez ziren iristen. Markel eta Jon bidean atzerantz joan ziren ea besteekin topatzen ziren, baina ezer ez. Markel eta Jon nekatuta zeuden baina bapatean jendea abesten entzun zuten. Builaka hasi eta bapatean Maria azaldu zen zuhaitz artean. Mariak kezkatu aurpegia zeukan, Beñatek orkatila bihurritu zuen saltoka zebilela eta geldituta zeuden harri handi batzuetan. Markel, Jon eta Maria besteengana joan ziren eta denen artean Beñat kanpin dendara eraman zuten. Bertara iritsi eta motxilak utzi zituzten. Junek botikak atera zituen motxilatik eta Beñateri eman zizkion. Botikak hartu eta gutxira obe zegoen. Denen artean kanpin dendak prestatzen hasi ziren; ordu bat geroago bukatu, dena prest utzi eta mendian bueltaska bat ematera joan ziren. Beñat Junerekin gelditu zen kanpin dendan, orkatilari deskantsu txiki bat emateko eta June nekatuta zegoenez berarekin gelditu zen. 

 

——————————————————————————————————

 

III

Besteak mendira joatean, June eta Beñat hitzegiten hasi ziren.

 

-Zer moduz daukazu hanka? -galdetu zion Junek.

 

-Obetzen dijoa, baina minbera daukat -erantzun zion Beñatek.

 

June gorri jartzen hasi zen Beñat gustatzen baizitzaion. Eta Beñatek zerbait susmatu zuen June orren gorri ikustean, zer edo zer entzunda zuelako lagunengandik. Junek ez zekina zen, Beñatek ere gustuko zuela bea. Baina Beñat mutiko hausarta denez egoera aprobetxatzea erabaki zuen eta zera esan zion Juneri:

 

-Aizu June...entzunda daukat gustuko nauzala eta zera… nire ere asko gustatzen ihezadazu -aitortu zuen Beñatek.

 

Beñatek hori esan orduko Juneri irribarra atera zitzaion, eta Beñat oso gustora geratu zen esandakoarengaitik baina beldur txiki bat ere bazuen, Juneren erantzuna.

-Bai, egia esan aspalditikan dizut gustuko…-esan zuen Junek.

 

Bien artean hitzegiten egon ziren lasai-lasai eta urrengo astebukaerarako gelditu ziren biak. Bitartean, beste lagun taldea, mendi buelta txiki horretatik bueltan ziren eta afaltzeko ordurako iritxi ziren. Egun artan, etxetik eramandako bokadilloa zuten afari. Denak belarretan eseri eta han egon ziren zintzo-zintzo. Bat-batean,hots batzuk entzun zituzten, asko beldurtu ziren igotzen astean, basurdeak zeudela esaten zuen kartel bat zegoen eta. Hortik gutxira Manexek oinatz batzuk ikusi zituen baina ez ziren oso handiak eta bertan azaldu zen txakur txiki bat. Hasieran denak sustoa hartu zuten besteanimali arriskutsurenbat izangozelakoan. Txakurrarengana gerturatu eta bererakin jolasean ibili ziren. Berandutzen ari zenez eta nekatuta zeudenez, kanpin dendan sartzea erabaki zuten, eta txakurra beraiekin sartu zen. 

 

—————————————————————————————————————

 

IIII

Goizeko lauak ziren eta Eider esnatuta zegoen. Kanpora begiratu eta itzal handi bat ikusi zuen eta Lander esnatu zuen erabat bildurtuta. Berriz ere begiratu eta itzala geroz eta gertuago zegoen. Beste lagunak esnatu eta kanpora ateratzea erabaki zuten; denak kaka eginda zeuden, atera eta basurde bat ikusi zuten. Aritz eta June builaka hasi ziren, horresbeste hotsekin basurdea joan egin zen. 

 

Goizean esnatzen hasi zirenean basurdearen oinatzak ikusi zituzten. Lasai-lasai bazkaria prestatzen hasi beharra zeukaten 12:00etan esnatu baiziren. Arratsaldean Markelek musika jarri behar zuen orduan gogotsu esnatu ziren. Mahai txikia eta aulkiak prestatu eta ensalada batzuk prestatzen hasi ziren. 

 

Bazkaldu ondoren, batzuk siesta egitera joan ziren eta besteak hitzegiten gelditu zire; Markel bitartean arratxalderako dena prestatzen zegoen. 

 

Arratsaldeko 16:30 ak ziren eta Markel musika jartzen hasi zen. Denak poz-pozik zeuden, kriston giroa zegoen. Beñatek hanka obe zuenez dantzan hasi zen lagunekin baina ortik gutxira, molestiak sentitzen hasi zen eta badazpada ere gelditu egin zen. Aspertzen ari zenez denda barrura sartu zen eta bertan June zegoen,lo. Dendara sartzean, June esnatu egin zen eta zera esan zion:

 

-Zer gertatzen da?- esan zion Junek.

 

-Hankako mina sumatu dit eta badazpada ere lasatzera etorri naiz- erantzun zion Beñatek.

 

Hitzegiten hasi ziren eta bazekitenez elkarren artean gustatzen zirela, beraien lehe musua eman ziren. Kasualidadez, Maria eta Martinek ikusi egin zituzten eta builaka hasi ziren. June erabat lotsatu zen baina Beñat lasai zegon. 

20:00 ak zirenez, afaria prestatzen hasi ziren; ogia urdailazpikoarekin. Afaldu ondoren, musika jarri zuten bozgailuetan eta lasai-lasai egon ziren borobil batean denen artean hitzegiten. Jendea nekatuta zegoenez, lo egitera joan ziren denak.

Urrengo goiza iritsi eta gauzak jasotzen hasi ziren, bazkaldu bakoitzak bere etxean egin behar baitzuen. 12:00etarako dena jaso eta hortxe joan ziren denak mendian behera. Herrira iristean, denek Markeleri eskertu zioten musikarengaitik. Etxera iritxi eta gazte guztiak poz-pozik zeuden.

 

Naia:

     MADRIDEN ABENTURAK                                                                                                                                                                  

 

Xabier 18 urteko mutil bat, argi zeukan zer egin nahi zuen bizi guztian zehar, musika.

Txikitatik atenzioa deitzen zion, izan ere familiatik zetorren, bere gurasoak musikoak ziren eta… Mutilaren planetako bat, Madridera bizitzera joatea zen, musika munduan aukera gehiago izango zituen eta. Sara deitzen zen lagun baten etxea joan nahi zuen bizitzera, bera ere musika munduan zebilen…  Ia maletak prestuta hirira joateko prest zegoen.

 

Madridea iritsitakoan, Sara laguanarekin etxean instalatu zen, eta egin nahi zuena pensatzen hasi zen. Argi zeukan bere lehenengo helburuetako bat, jendeak bere musika entzutea zela, horregatik Sararekin hainbat kontzertu egitea pentsatu zuen.

 

-Ondo iruditzen zaizu hainbat kontzertu egiten baditugu jendeak guri entzuteko?-esan zuen Xabierrek

 

-Bai, baina  egia esan ez dut uste jende asko geldituko denik gure kontzertua entzuten!

Hori dena pentsatutatakoan eta akuerdo batera iristerakoan, kontzertua dohain egitea pentsatu zuten, gainera espazio iriki batean ere egin nahi zuten, Madrid guztitik pankartak jarri nahi zituzten hau da , kontzertuaren ordua, kokalekua..ipinita. Kontziertoa egiteko ensailatu egin beharko zuten, eta horretarako lokal bat edo leku bat beharko zuten, horregatik interneten hainbat lokal begiratzen egon ziren, denbora asko.

 

• Begira ze ondo dagoan lokal hau, espazio handia eta gure etxetik gertu!!-esan zuen Sarak harrituta.

• Egia esan oso ondo dago, joe a ze suertea izan dugun!!-esan zuen Xabierrek harrituta

 

Azkenean ia lokala alkilatuta, ensailatzen hasi ziren, hainbat abesti egin zituzten beraien artean, denak oso ondo sonatzen zuen, dena ondo atearatzen hari zitzaien, suerte haundia edukitzen ari ziren.

Egunak pasatutakoan ia dena ondo prestatuta, kontziertoa egiteko eguna iritsi zen, dena prest zegoen, urduri eta tripan pilla bat nahaste zituzten, ea ondo egingo zuten, desafinatuko zuten...

Egia esan eguraldiak asko lagundu zien egun garrantzitsu hartan, kalean oso giro ona zegoen. Dena prest zegoen beraien lehenengo kontzietoa egiteko. Kantatzen hasi, eta hasieratik beraiek egindako abesti gustokona abestu zuten, ez zen inor urbiltzen. Denbora pasatutakoan, pixkanaka pixkanaka pertsona gehiago hasi ziren urbiltzen, pertsona hoietako bat oso misteriotsua zen, ez zen mugiten eta denbora guztian haiei begira zegoen, serio serio, geldik, oso pertsoan arraroa ematen zuen. Handik 10 minutura, joan egin zen, abeslariak ez ziren konturatu. Bertan zeuden pertsoan asko, kontziertuaretaz disfrutatzen eta denbora ona pasatzen ari zirela ematen zuen, horrek kantatzeko gogo gehiago ematen zizkien abeslariei, denbora bikain hau pasatu eta gero, gertatu zenataz hitz egiten hasi ziren.

 

 -Bua, ze esperientzia polita!! Pertsona asko urbildu dira, ea gustatu zaien.!!!- esan zuen Xabierrek .

Kontziertu hortatik egunak pasatu ziren, baina hala ere, emozioa beraien barruan, zute. Beste asko egitea zen beraien planetako bat, baina familikoak faltan botatzen zituzen, orduan beraiei bisita bat egitea pentsatu zuten.

                                             BISITA

Biak oso pozik Donostira joan ginen gure familikoei bisitatzera, dena kontatu genien, bizitako guztia denbora gutxian zehar. Familiko guztiak oso harrituta zeuden, dena oso azkar eta oso ondo ateratzen ari zitzaigun. Donostin hainbat egun pasatu genituen, familikoekin, lagunekin egia esan egun bikanak izan zire. Madridera joateko ordua iritsi zen. Gogoak genituen hirira joateko azkenean gehiena egitea gustatzen zitzaiguna egin behar genuelako.

Egunak pasatu eta ia beraien planak pentsatzen hasi ziren, plan guztiak musikan zeuden zentratuta, ia kontzertua egin zuten, orain abesti bat ateratzea zen beraien urrengo helburua. Horretarako dirua behar zuten, eta ez zekiten nola lortu. Ideiak ziren behar zituztenak, eta momentu hartan ez zituzten.  

 

-Begira, nik uste dut gure inguruan musikataz dakiten pertsonak egotea oso ondo egongo zela, horrela guri aholkuak eman eta musika munduan asko lagunduko ziguten…-esan zuen Sarak.

 

Egun asko pasa ziren, ilusioa eta dena kendu zitzaien musika egiteko, izan ere ez zuten ezer lortzen, ez zuten dirurik, ideiarik ezta. Orduan pentsatu zuten Donostira bueltatzea. Hurrengoan gauzak hobeto pentsatu behar dira egin baino lehenago, azkenenan gauzak gaizki atera ahal dira.

                                              TELEFONOAK SONATU DU!

 

Baina bapatean, telefonoak sonatu zuen, eta Sarak azkar azkar artu zuen.

-Nor da?

-Ni Geronimo naiz, aurrrekoan zuen kontziertora joan nintzen, lehenengo momentutik atenzioa deitu zidazuen biek, izan ere, abesterakoan asko trasmititzen duzue, gainera ni ere musika munduan nago sartuta, orduan ez zen gaizki egongo, elkar ezagutu eta musikarekin zerikusia duen zerbait egitea..- esan zuen Geronimok.

 

-Zera, ni orain dela gutxi etorri naiz Madridera, ilusio askorekin, gainera musikan dabilen pertsona bat guregana etorri, elkar ezagutu eta musikarekin zerikusia duen zerbait egiteak asko pozten nau. Horregaik ideia ona iruditzen zait. Zuk zer diozu Sara??-

- Zurekin bat nator. Ez nuen inoiz pentsatuko nere musikagatik pertsonei atenzioa deituko niela, asko eskertsen dizut.

 

Hurrengo egunean, azkenak gelditu egin ziren, kafe bat artzeko. Lehenengo momentutik oso ondo eraman izan ziren, orduan horren arreman ona eduki zutenez, abesti bat bat egitea proposatu zuen Geronimok

-Ondo pentsatsu behar dugu nolakoa izan behar den abestia, azkenean gure ume bat izango balitz bazala da, guk sortu dugu azkenan gure hitzekin, gure pentsamenduekin..- esan zuen Geronimok. 

 

                                                  NAHIAK

Abestia pixkanaka forma hartzen hasi zen, ia abestiak pertsonalitate bat zuen, gainera abeslariak asko identifikatzen ziren idatzitakoarekin. Beraiek abestia lehen bai lehen egin, eta kanpokok entzunleek lehen bai lehen entzutea nahi zuten.

Abestiaren izena ia pentsatuta zuten NAHIAK.

Denbora gutxian azkenan lortu zuten abestia aurrea ateratzea. Gogoak zituzten, baina zalantza asko ere…

• Egia esan oso polita izan da proiektu hau zuekin partakatzea, beste zerbiatetako behar banauzue lasai eskatu, horrelako pertsonekin lana egitea zorogarria da!-esan zuen Geronimok.

• Sarak eta nik berdina pentsatzen dugu, proiektu hau zurekin partekatzea oso polita izan da, Eskerrik asko.

 

Atera zuten abestiak, fama asko eduki zuen izan ere, pertsona asko abestiarekin identifikatzen ziren, eta lasaitasuna ematen zien entzuterakoan.

Geroz eta pertsona gehiagok entzuten zuten abestia, atzerritarrak ere, hau da munduan ezagunak egiten ari ziren pixkanaka.

Baraien bizitzeko era erabat aldatu zen, horregatik hasieran pixka bat arraroa egin zitzaien. 

Konturatu ziren azkenean zerbait benetan nahi duzunean, esforzuarekin eta gogoarekin gauza horiek lortu egiten direla. Abentura berri hau hasi bakarrik ez zen egin, baina argi zuten biak edozertarako lagunduko zirela. Xabierrek Sarari zerbiat polita esan ziojn.

• Begira, gauza bat esan nahi dizut hasierataik banekien ondo moldatuko ginela, talde polit bat osatu dugu bien artean, horregatik gaude gauden lekuan . Prets nago zurekin edozein abentura bizitzeko, asko maite zaitut, pertsona hobegoa izaten lagundu diazu.

• Nik ere asko maita zaitut.-esan zuen Sarak.

 

Hau dena esandakoan urteak eta urteak pasatuta gauzak antzeko segitzen zuten, musikarekin zerikusia zeukan zerbiat egiten ari ziren. Gainera oraindik arreman bikaina zuten. Oraindik ere beraien lehengo abestiataz gogoratzen ziren NAHIAK, 

azkenean munduak abesti polit horrekin ezagutu zituzten.

Horrela bukatzen da ipuin hau, Sarak eta Xabierrek hasieran proposatu zutena lortu dutena, amets guztiak, dena errealitate bihurtuta.

 JUNE:

MADDIREN 2020a

 

1.

 2019a bukatzera  doa, urte berria, nire urtea dela pentsatu nahi dut. 12 kanpaiak   jotzen ari dira,1,2,3…. ezinezkoa da mahatsak kanpaiekin batera jatea, nola egingo du jendeak? 2020!!!!!! iritsi da denak urteberria ospatzen ari gara, festa aurrera festa atzera. 

Etxera iritsi eta segituan ohera joan naiz piskatxo bat lo egitera.

- Maddi!!!!!  egin dit garrasi amak. Esnatu eta bazkari familiarra nuela gogoratu naizenean,gelan nuen lenengo  gauza jantzi eta gosaltzera joan orduko hor nuen ama.

 

-Nola joan behar zara horrela jantzita? zer pentsatuko dute familikoek gutaz. 

-Ama ez dut pentsatzen arropa aldatzea, inportantzia al du  esaten dutenak?

 -Maddi mesedez! egin faborea aldatzeko eta jarri soineko beltza!

Nire amak beti ondo jantzita joatea nahi du , baina laister giraz doa berriro aitarekin, sudur puntan jarzten zaidana egiteko aukera  ederra dut ,arazoa  Amaia  zaintzailearekin geratu beharko naizela. Jada 14 urte ditut ez dut inor behar niri zaintzeko!

Nire amak ez du kontuan hartzen  zer esaten diodan, etxea garbitzeko ere behar du, horregatik bai ala bai etorriko da.

Bihar ikastola hasiko da, Markel ikusteko gogo galantak ditut, nire ex-a da  baina oso ondo eramaten gara, ez dugu arazorik elkarrekin. Ni berriro sentimenduak sentitzen ari naiz baina beldurra ematen dit esatea. Berak izango alhal ditu?

Beno ohera noa nekatuta nago eta.

 

  2.

Aste honetan sentimendu asko izan ditut, amak deitu egin zidan, jira  Txinatik pasatuko zela esateko, kotzertu  bat emateko ahin zuzen , baina bertan behera utzi behar izan zen birus berri bat agertu zelako, ez zion denborarik eman zein birus zen esateko baina beno, laister ikusiko ginela esan zidan. 

Ni triste joan nintzen ikastolara baina Markel ikustean, poztu egin nintzen, jada gogoak nituen ikusteko eta sentitzen nuena esateko, baina ez nuen balorerik, beldurra ematen zidan. 

Hor zegoen Laia, Patxirekin hizketan, horiena bai  dela maitasuna, biei ikustean komunera joan nintzen, negar batean hasi eta Laia niregana etorri zen, txikitatik batera egon gara, eta bildurra ematen zidan gure laguntasina galtzea, negarrez ikusi ninduenenan, pozten saiatu zen baina ez zegoen modurik.

Markelek zertxobait entzun zuen eta berehala etorri zen,  hitz egiten egon ondoren sentitzen nuena esan nion, berak ez zidan   bera esan, baina beno pisu hori gainetik kendu nuen.

Gelara joan eta denak niri begira zeuden,bai ni Maddi negarrez negoen denak zurrumurruka, zer gertatu ote zailo? zergatik joan da korrika? Ikastolan jende askok ezagutze zidan .

Markeli esker, hobeto nengoen. Astearen azkeneko egunean hitz egiteko momentu bat eskatu zidan, nik baietz esan nion, aste hortan esan nion gauz guztietan  pentsatu zuela esan zidan, eta gure “maitasunari” beste aukera bat emango ziola.                                              

Nik ez nekien zer esan, bainaemozioak irabazi eta muxu bat eman nion, handik bi astetara geratzeko plana egin genuen.

 

Irrikan negoen egun hori iristeko, lehen aldia izango bazen bezala, badakit lehen batera egon ginela, baina beste sentsazio bat nuen, hontan ondo atera  behar zen.

Nire plan guztiak pikutara joan ziren, nire ama Ordizira iritsi zenerako jada ordizi konfinatuta zegoen. Covid-19 izeneko birus mortal bat iritsi da Euskal Herrira, kasualidadea , Txinako birus ziztrina. Honek gauza txarrak besterik ez ditu ekartzen. Lehenengo nire gurasoen jira horregatik kantzelatu zen eta gero Markelekin ezingo naizela geratu esaten didazu. ZER EGIN DIZUT NIK ZURI!!!!!! 

 

Markel eta nik hitz egin genuen eta gure zita ezin izango da egin. Oraindik ez gaude  etxean atxilotuta nik esaten dudan bezala, konfinatuta zuek ulertzeko, baina beste herritako jendea ezin da Ordizira etorri, Markel Izalekoa da. 

Nire gurasoak iristerakoan besarkada handi bat eman diet, asko poztu naiz haiek ikustean. Amaiak agurtu egin ditu jada ez zuen ezer egin behar hemen. 

• Agur Pili!!!! Agur Xabi!!! beste bat arte. Plazer bat izango da beste batean ere nirekin kontatuko bazenute.

Hori esan die . Nik ez  dut nahi berriro berarekin egon udaran ume zikin bat banintz bezala tratatzen  dit, ez ahal daki zenbat urte ditudan?? 

Ahal dut nik bakarrik zaindu, ez da beti nire gainean egon behar.

Baina beno jada nire amarekin egongo naiz.

Pasatako guztia kontatzeko irrikan nago, bere erreakzioa ikusi nahi dut Markel eta nirea kontatzerakoan.

Telebistan agian konfinatu egingo digutela esaten hari dira. EZ MESEDEZZZ!!! baina beno horrela izan beharko da. 

Nire gurasoak diskoak grabatzeko abesti berriak egiten ari dira, birus honek pobreziara eramango gaitu.

 Oso gogor egin behar dute lan eta nire laguntza beharko balute, ni prest egongo nintzateke laguntza eskeintzeko, Covid-19 aren aurretik arrakasta asko zuten, baina orain kontzertu guztiak, bertan behera utzi beharko direnez, ez dakit zeinek erosiko dituen diskoak, baina espero dut, beraien arrakasta asko ez jeistea.

Laister nire 15 urte beteko ditut,  ez dut nahi etxean sartuta pasa, apirilak 30, Laia eta biok egun berean betetzen ditugu urteak . Gogo galantak ditut  eguna iristeko, nire gurasoek zerbait prestatzen ari direla entzun dut baina, beno ez naiz jarriko sherlock holms moduan, bestela alde batetik ala bestetik sorpresa izurratuko diet.

                                                              

 

4.

 

KAKA ZAHARRA!!!!!! joe nire zortea ez da batere ona, kuarentenan jarri  gaituzte,ezingo dut nire urtebetetze festa egin, hemendik hilabete batera dira. Jada ohartu naiz hau ez dela nire urtea, inoiz pasatako gauzak urte berean pasatzen ari zaizkit.

Nire urtebetzea ospatzeko ideiak pentsatu beharko ditut, badaezpada nire gurasoen sorpresa gaizki ateratzen bada edota ez badute sorpresarik prestatzen.

Patxirekin ere hitz egin beharra dut Laiari zerbait prestatu beharko diogu bere urtebetzea ere delako.

Beno ni ohera noa oso berandu egin zait eta.

EGUN ON!! atzo ohera sartu nintzen baina ezin izan nuen lo hartu Laiaren sorpresari bueltak ematen, Pinteresten opari ezberdinak bilatzen ibili naiz, Pinteresten gauza “tumblerrak” daude, nik han gauza asko bilatzen ditut, adibidez, nire logela aplikazio hortako argazki baten inspiratuta apaindu nuen.

Beno gauza da han opari ezberdinak bilatuz ideia batzuk apuntatu nituela, eta egiten hasi nintzen gero azterketak edukiko ditugu eta.

Egin nuen oparietako bat paper zati txikietan, pasatako momentu onak jarri eta denak kaxa batean jartzea izan da, horrela triste sentitzen denean bat hartu eta poztu egingo da, argazkiak ere sartu ditut, baiana hoberena idatzi diodan mezua da:

 

“TXIKITATIK ETA BETIRAKO, ZUREKIN PASATAKO MOMENTU GUZTIAK ONAK DIRA, HEMEN JARRITAKO GUZTIA GOGORATZEAN IRRIFAR BAT ATERATZEN ZAIT.TRISTE NAGOENEAN GURE MOMENTUETAZ GOGORATU ETA AZKENEAN NEGAR EGITETIK  BARREZ EGOTERA PASATZEN NAIZ, EZ ZAITUT GALDU NAI, EZ DAKIT ZER EGINGO NUEN ZU GABE.ESPERO DUT EGUNA OSO ONDO PASATZEA ETA HAU INOIZ EZ BUKATZEA.”

Hori idatzi diot, gainera orain etxean egonda, ezin gara ikusi eta zure urtebetetze egunean horrelako bat iristea, bufff niri asko gustatuko litzaidake.

 

5.

Aste bat falta da Laia eta bion urtetarako.Nire gurasoak oso ondo dabiltz ez dira etorri nire gana laguntza eske eta nik laguntza eskeni dieten momentuetan ezezkoa esan didate, egia esan ez da beraien arrakasta jeitsi eta agian lehen baina gehiago dute, jendeak ez du toki batera joan behar beraien musika entzuterko,web orri batetik erosi eta jada etxera iristen zaile diskoa.

Telebistan esan dutenez Covid-19 aren txertoa bukatzear daude, hilabete hontan gauzak asko hobetu dira, gainera esan dute 28rako kalera ateratzeko aukera izango dugula.

Etxean egondako egun hauetan ez dut gauza askorik egin, kurtsoa ondo daramat, gora-behera batzukin baina ez da ezer arraroa, zeienek ez ditu gora-behera batzuk lehenengo hiruilekoan?

Baina beno dena ondo. 

Markelekin hitz egiten egon naiz kuarentenan zehar, eta, albisteak entzunda kantzelatutako zita edukiko dugu. Noiz ez dakit baina plana eginda dago,jada apirilak 30 hortxe dago 5 egun bakarrik falta dira eguna iristeko.

Aste hontan ez dut gauza askorik egiteko, horregatik ziztu bizian pasako zaidala pentsatzen dut.

Iritsi da eguna apirilak 30!!!!!! Markelek goizean geratzeko esan dit eta hantxe joan naiz, 10:00etan geratu gara eta 12:00ak arte egon gara, gero etxera gonbidatu diot bazkaltzera, familiak ezagutzen baitio. Gero etxean egon gara eta 17:00etan Laia eta niri begiak tapatuta toki batera eraman gaituzte,  ze sorpresa festa bat antolatu digute, festan oso ondo pasa genuen.

Buff egun hartan oso ondo egin nuen lo ezetz asmatu zer oparitu zidaten,Bad Bunny abeslariaren kontzerturako 10 sarrera, nire lagunak hara eramateko aukera izango dut,  ze opari ona.

Gainera telebistan esan dute hurrengo astean birusaren txertoa saltzen jarriko dutela ze notizi ona. Herriko guztiek txertoa jarritakoan, nire gurasoek festa bat antolatuko dute gure herrian, kuarentenan oso ondo joan zailenez diskoen kontua, festarako behar den dirua jartzea ez da esfortzu bat izango.

 

Jada herriko guztiek txertoa jarri dugu eta gaur bertan festa dago Ordizin. Beasain Izal, Lazkau…. herritakoak ere etorriko dira a zer ondo pasako dugun, gainera musika tade ezberdinak egongo dira, horietako bat nire gurasoak, ni ere abestirenbat abestera aterako naiz, ze gogoak!!!!!!!

 

Atzoko festa itzela izan zen, denak dantzan, abesten, ederto pasa genuen, errepikatzekoa.