MAIATZEKO AMODIOA

ainaramaya@gmail.com 1589196773770 POETA BIZIEN KLUBA | 2009-05-12 09:35

LORAILA (MAIATZA)

KVETEN

 

BEGI TRISTEAK UDABERRI UDAZKENDUAN


Bihotza minberegia da;

Erraz mintzen da bihotza,

Errazegi hozten da…

 

Eguzki hotza ari du

eta euria bero dago kanpoan

eta ni zentzugabekeriak esaten?

 

Zentzugabe nabil

zu zeru eta lur artean

begien bistan ez zaitudanetik;

zentzugabe bat naiz

zu gabe

baina hementxe zaude

egunero

            goizero

            gauero

begi niniaren barnean

ikusten al nauzu?

Udaberri gau hotz honetan

leun eta goxo irudikatzen zaitut

eta badakit

Maiatza erdialdean

baltsamo-haizearen gisa

lurrin atseginak arnastuko ditugula

elkarrekin

izarren hautsarekin batera.

 

Eta oroitzen naiz behin

            uda hartan saiatu nintzela

            lili batzuen esentzia usaintzen

                        zuregandik ezkutuan

            gure herriko azokan saltzen zituzten

            krabelin haien gisa

                        ni zuri eskaini

                        eta inguruko jendeak barre egin zuen

                                   beharbada

                        nik orain zuri

                        negar egiten dizudan gisa

                        (azken) olerki hau idazten didazularik

                                                                       dizudalarik.

            Eta orduko polenaz

                        doministiku egin nuen.

            Eta lilien polena aurpegian

banekien zer esango zenidan

badakit ongi orain

huts eta isil ero gidatuz

eta ezinbesteko iluntasun ikaragarri beltz eta hotz bat

            dut inguruan.

 

Eta gero udaberri udazkendu honetan

hosto berdeak erortzen dira lurrera

                                               isil

eta zu irudikatzen zaitut leun eta goxo

            Maiatza erdialdean

izarrak urruti eta isil hegan eginez batera

eta soilik hauts gorri bero bat erortzen da zerutik.

 

Eta banekien zer esango zenidan

ongi dakit

esan gabe doana

betiko gelditzen dela neuregan,

                                   guregan,

baina haurrak ginen garaian bezala

norbaitek inguratuko nau bere besoetan

eta ongi sentituko naiz berriro

            Maiatzaren erdialdean

                        loreen erdian eta izarren azpian.

 

Eta uda hartakoaz oroitzen naiz

gorriz idazten didazun

                        dizudan bitartean,

                        tantaz

                                   tanta.


MAIATZA GAIN-GAINEAN DUGU, LOREAK ETA BITXILOREAK NONAHI ETA SENTIMENDUAK... zuri idazten, zertan ari naiz? zergatik? lagun zaitudalako? orain nola bete barnean dudan zulo hau? orain zer egin maiatzeko itxaropen galdu hauekin? nola bizi eta irribarre egiten segi bihotzeko zauri honekin?


Utzi iruzkina: