Parodia

Jacqueline Urlak bere “Reclaiming basque” liburuan honakoa esaten du: Language revival is a battle against prejudice (hizkuntza biziberritzea aurreiritzien kontrako borroka da). Esaldi borobila da eta, zentzu batean, berarekin bat egiten dut.

Diskurtsoa, framing eta horrelakoez asko hitz egin eta egiten da gurean (Galizia aldean ere imaxinario social erabiltzen dute antzeko gauzei erreferentzia egiteko). Eta komunikazio alorreko estrategiak jarri dira martxan euskalgintzan (ez naiz sartuko haien arrakasta neurtzen). Izan ere, horien guztien azken helburua aurreiritzien kontra borroka egitea baita.

Baina oso gutxi landu ditu euskalgintzak komunikazioaren gerrillako irakaspenak (bereziki markatu ninduen Manual de guerrilla de la comunicación liburuak bere garaian, dokumentala ere badago). Galizia aldean gehiago landu dute ridiculismoa edo retranca. Eta komunikazio ofizialari kontrajarri diote umoretsuago den beste bat: adibidez, toallaren egunean.

Hemen horrelako gutxi egon da. Euskararen aldeko jaietan ere (Korrika, Ibilaldia eta enparauetan) irribarrea ahoan izan arren, gure praktika oso transzendentala da. Geure buruaz barre egiteko bideak behar ditugu praktika sozialetan ere (ez ditut ahaztu nahi han-hemengo ahalegin batzuk: adibidez, Bikoteatroaren antzezlanak edo Izparringia komunikabidea).

Nor dago prest parodiarako?