Euskara dela eta

Gaur ere, euskara enigma linguistiko bat zein historiko bat da linguista ororentzat. Euskara, euskaldunon hizkuntza, erabat atipikoa da, ez dira sustraiak ezgautzen, ez dago talde semantiko baten erez sartzerik, ez dauzka beste hizkuntzekin amankomuneko elementurik. Euskaldun guztion ondarea da eta gure nortasuna bereizten duena. Altxor bat. Belaunaldiz belaunaldi mantendua eta jarraitua askotan.

            Linguistan arabera, euskara ez du beste hizkuntzekin harremanik. XVI. mendetik askok burutu izan dituzte bere jatorri geografikoarengatik eta genetikoarengatik. Eta erantzun asko sortu izan dira. Euskal hizkuntza jatorri indoeuroparra duen bakarra da. Hori del aeta, askotan anaitu izan dute Europa Hegoaldeko beste hizkuntza gutxiturekin.

      Denborak aurrera egin ahala, teoria eta korronte desberdinak sortu izan dira. Askotan kontrajarriak, zeinak ondoren burututako ikasketa eta azterketa sakonak erabat deusdeztatu dituzten.

JATORRIA

Azterketa batzuentzat, euskararen jatorri ezkutua eta euskaldunon jatorriarekin bat dator. Izan ere, berba batzuk, zuzenean arrizko arora eramaten gaituzte, Aitz-kora (acha), aitz-lur (azada) edo aiztoak (cuchillo) aitz sustraia daukate. Eta suspuesuki, tresnak arriz egiten ziren aro batetatik dator semantika hori.

            Euskararen eta hizkuntza preindoeuroparen jatorriaren teoriak 1920 eta 1950etik datoz. Batzuen ustetan enbor bera dute berba askotan. Eta planteatu izan da euskara mediterranetik bizirik dirauen hizkuntza bakarrenetakoa dela.