Txangorritxu Antzerkia
Bazen behin amarekin bizi zen neskatila bat. Txano gorri bat jantzita ibiltzen zuenez, Txano-gorritxu deitzen zioten. Egun batean, amak deitu egin zion.
AMA-Txanogorritxu,etorriko ona!!
TXANO-GORRITXU- Bai ama? Deitu egin nauzu?
AMA- Txanogorritxu, amonarengana joan behar duzu .
TXANO-GORRITXU- Zergatik ? Zer gertatu zaio amonari?
AMA- Gaixorik dago eta aspaldian ez duzu ikusi. Har ezazu otzaratxo hau eta eraman iezaiozu pastel hau, gustura jango du eta.
TXANOGORRITXU- Bai ama.
Txano-gorritxu amonarengana joateko baso handi bat zeharkatu behar izan zuen. Bidean, txorien kantuak pio-pio eta txio-txioak entzunez ,eta noizean behin lore bat edo beste amonarentzat hartzen zuen , bere gustukoenak dira eta , abesten ere hasi zen.
TXANO-GORRITXU- Txano-gorritxu dut izena amonaren etxera noa amontxo ikustera(5)
Konturatu gabe joan zitzaion denbora. Berandu zela ohartu zenean korrika hasi zen. Eta, bat-batean, hara non agertu zitzaion otso handi bat!!
OTSOA:- Nora doa neska polit hau hainbeste presarekin??
TXANOGORRITXO:- Amonarengana noa. Mendiaren bestaldean bizi da eta dagoeneko berandu da, horregatik nijo hain azkar.
OTSOA- Bai zera!!
TXANOGORRITXU- Bai bai,horta noa.
OTSOA- Nik bide motzago bat ezagutzen dut, nahi baduzu bidea erakusten dizut.
TXANOGORRITXU- Bale ,asko eskertzen dizut.
OTSOA- hemendik joaten bazara… lehenago iritsiko zera..-seinalatu
zuen beste bidea.
TXANOGORRITXU- Benetan ,eskerrik asko.
Iruzkinak
Utzi iruzkina: