Eta honi deitzen diote bizitza

Eta honi deitzen diote bizitza

espermatozoide geldoen eta txarto egositako obuluen txori-kaka honi

neguko gauetako hordikerian desarratutako tiro zentzunbakoak garenoi

baina orain negarra da txarrena

munduak ez du behar jausitako txorien erretolikarik

alferrik dira kaiolak askatasuna amesten ez dutenentzat

begiak zabaltzea hondakin bihurtutako utopiak elikatzea bezain antzua da dagoeneko

errotik ateratako haginen irribarrea bezain faltsua

zertarako balio dute tabernen komunetan hondoratutako gaztaroko ametsek

salbazioaren esperantza nekagarria da hainbeste urteren ostean

ez gara orain hasiko etsipenaren ganbaran zokoratutako argazki zaharrak iratzartzen

eta nork esan zuen eboluzioa dela bizitzaren helburua

bata bestearen gainean pilatutako erroreen bilduma da gure eraikin bakarra

zirkuluak eginez aurrera egin nahi duten beldarrak gara

labean apropos ahaztutako jainkokume gardostuak

autopista berrien abiadurak onartzen ez dituen ostatu zaharkituak

guretzat ez dago ez olio ez ukendu magikorik

berandu da ametsak basamortuz elikatu ditugunontzat

euliak gara igelaren mihian

jausitako arbolaren begirada darigu

eta hala ere

eta horregatik

inork ez digu kenduko berriro mozkortzeko plazera

Ron Sniakin